Pani Agnieszko,

Wysłuchałam audycji z Pani udziałem i postanowiłam ponownie się odezwać.
Kiedy kupiłam Pani książkę byłam w emocjonalnym dole, czasem wierzyłam w to co Pani pisze, innym razem nie. Mimo to starałam się robić ćwiczenia, przyznaje nieregularnie. W końcu napisałam zamówienie na partnera. Po jakimś czasie spotkałam kolegę z dzieciństwa. Zaczęliśmy się spotykać, ku mojemu ogromnemu zdziwieniu miał wszystkie cechy, które wymieniłam w zamówieniu, oprócz jednej fizycznej 😉 Tym bardziej byłam zaskoczona kiedy zgodziły się zainteresowania, wspólne spędzanie czasu, a nawet miejscowość, do której chciałam pojechać, a wpisałam ją ponosząc się całkowicie fantazji (nie jest to nic ogólnie znanego jak Paryż czy Wenecja, tylko malutka miejscowość daleko od naszych rodzinnych stron). To niesamowite uczucie jak bardzo jesteśmy do siebie podobni, czułam że, z takim facetem chciałabym być przez całe życie. Stałam się pewną siebie i świadomą swoich zalet kobietą, byłam szczęśliwa i zgodnie z prawem przyciągania zaczęli interesować się mną inni mężczyźni.
Wszystko było cudowne do momentu kiedy nie poznałam kogoś nowego, kogoś kto pociąga mnie fizycznie tak bardzo że tracę grunt pod nogami. Nigdy nie doświadczyłam tak mocnego zainteresowania mężczyzną. Wiem, że jest to bardzo nie w porządku wobec ?T??, oczywiście do niczego nie doszło, a ja unikam spotkań z obydwoma panami. ?M?? jest idealny fizycznie, zawsze podobali mi się tego typu urody mężczyźni, a on dodatkowo ma coś takiego w sobie, ja doskonale wiem, że to nie ma nic wspólnego ze związkiem, ale wariuje przy nim. Moja babunia zawsze powtarzała, że przy wyborze faceta na całe życie nie powinno kierować się pociągiem seksualnym, ale tym co przyciągnie nas kiedy namiętność wygaśnie.
Nie czuję się dobrze w tej sytuacji, wiem, co powinnam zrobić, ale kiedy tylko zamykam oczy moje myśli nie krążą wokół ?T??.
Teraz sobie myślę, że Pani metoda działa, a na mnie zadziałała aż za dobrze.

Dziękuje i pozdrawiam,
Magda